blog
Το κουίρ, το κριντζ και η καλή λογοτεχνία (αυτή κυρίως)
Το σχήμα «καλή λογοτεχνία», τώρα που μεγαλώσαμε, μπορεί να αναγνωριστεί ως απομεινάρι της προσκόλλησης στον κανόνα: Η λογοτεχνία λογίζεται καλή, επειδή το λέει η βίβλος, ο Χάρολντ ο Μπλουμ, η αρχή. Είναι, θα έλεγα, ένα εξηγήσιμο σχήμα, που προέκυψε από μια αμφισβητήσιμη ανάγκη (να υπάρξει και σ’ αυτό το πεδίο κάτι που δεν αρμόζει στο πλήθος) και διαδόθηκε από άτομα που είχαν εξασφαλίσει τη θέση τους στην ιδανική πολιτεία. Με όσο τουπέ και να πορεύεται στις κεντρικές λεωφόρους όμως, προσωπικά θα του αναγνώριζα βαρύτητα υπό μία έννοια μόνο: παίρνοντας τη μεγάλη ιδέα, τα διακριτικά μιανής εξουσίας, την έννοια του άξιου (να ξεχωρίσει, να εκπροσωπήσει τη χώρα, να νικήσει), όλα αυτά που κουβαλάει τέλος πάντων, για βαρίδια.
Warehouse Capitalism
Ο γεμάτος ζωντανή και νεκρή εργασία ζόφος του καπιταλισμού της αποθήκης (warehouse capitalism), η διανομή των εμπορευμάτων με κάθε κόστος, η συμπυκνωμένη χωροταξία του χρόνου μαζί με την χρονική οργάνωση κάθε χώρου και τόπου, είναι η φασματική ροή του κεφαλαίου. Είναι ένα σύμπαν που εξαπλώνεται, στοιβάζεται, κατηγοριοποιεί, ενοποιεί παραπλανητικά, κατακερματίζει.
Το ‘χεις δει;
Ο νέος ερωτικός κόσμος της ψηφιακής επιτέλεσης του γούστου
plot twist
Βασιλική ΛαζαρίδουΤις τελευταίες μέρες δεν είμαι πολύ καλά, μ’ έχει χτυπήσει η φτώχεια στο κεφάλι. Αναρωτιέμαι συνεχώς αν έχω κάνει τις σωστές επιλογές κι αν τελικά θα καταφέρω να γίνω μια βερσιόν του εαυτού μου που δεν θα με κάνει να ξενερώνω, ή αν τα ‘χω χάσει πια...
Η επιβίωση, η φροντίδα και τα κείμενα: Σκέψεις γύρω από το Chav/Αλληλεγγύη από τα υπόγεια
«Τα διηγήματα και η αυτομυθοπλασία της Κρις Κράους είναι σκανδαλώδη όχι επειδή μιλάνε για το σεξ, αλλά επειδή μιλάνε για το χρήμα.» Υπάρχει κάτι που κάνει τη συζήτηση για την τάξη και το χρήμα –ή την έλλειψή του– σκανδαλώδη· και αυτό αφορά τόσο τα φτωχά όσο και τα λιγότερο φτωχά υποκείμενα.
Αγγουράκια, επιτάχυνση και η ανησυχία του Καλύβα
[ απόσπασμα από τα μικρά του yusra #14 ]