Αισθάνομαι ότι το διακύβευμα είναι πολύ πιο μεγάλο από αυτό που αφορά το omniatv. Ναι μεν υπάρχει μια κατασταλτική διάθεση απέναντι στο δικό μας μέσο αλλά νομίζω ότι αυτή η διάθεση αφορά κάτι συνολικότερο που, μεταξύ άλλων, γίνεται με νομοθεσίες, όπως αυτή του νόμου Φλωρίδη (άρθρο 31, ν.5119/2024) για τα Παρατηρητήρια.2 Είναι ξεκάθαρο ποιοι ήταν στα Παρατηρητήρια, ποτέ δεν κρύψαμε ποιοι είμασταν –εγώ συμμετείχα στα Παρατηρητήρια για τον Ζακ, την υπόθεση trafficking της Ηλιούπολης και την υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου– και επιπλέον, κάναμε και σχετικές έρευνες γι’ αυτές τις υποθέσεις. Προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται για έναν φωτογραφικό νόμο αλλά δεν περίμενα ότι θα φτάναμε μέχρι αυτήν την απαγόρευση. Όλοι είδαμε τη χρησιμότητα και την απήχηση των παρατηρητηρίων, ενδεχομένως δεν πίστευα ότι θα γινόταν κάτι τόσο απροκάλυπτα. Την ίδια στιγμή, βέβαια, βλέπουμε ότι υπάρχει ένα μπαράζ διώξεων όπου η δημοσιευμένη πληροφορία αρχίζει πια να εμφανίζεται ως απειλή.

Μέχρι σήμερα, έχουμε δυο αγωγές από τον Γρηγόρη Δημητριάδη. Γράψαμε δύο σημαντικά κείμενα για την υπόθεση των υποκλοπών, ένα στις 3 Ιουνίου και ένα στις 4 Αυγούστου του 2022. Στις 5 Αυγούστου ο γενικός γραμματέας παραιτήθηκε λόγω του δεύτερου ρεπορτάζ μας αλλά και λόγω της έρευνας του Inside Story που αποκάλυψε την παρακολούθηση του Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ – τότε δεχτήκαμε την πρώτη αγωγή.  

Τα καταφύγια αποτελούν τόπους όπου το βουνό μπορεί να γίνει μοιρασιά μέσα από συλλογικές εμπειρίες, αλλά μπορεί να μετατραπεί και σε προϊόν, να πουλήσει και να πουληθεί. Η γεωμετρική αύξηση των μαζικών μουσικών φεστιβάλ που διοργανώθηκαν φέτος το καλοκαίρι σε αρκετά από αυτά, ακόμα και όταν κουβαλούν ή προβάλλουν ένα φιλοπεριβαλλοντικό hype, δεν παύουν να αποτελούν μία στιγμή κυριαρχίας επάνω στη φύση και στα πλάσματά της.

ό,τι συμβατικά θα λέγαμε βιβλιοπροτάσεις για λεσβίες

Το σχήμα «καλή λογοτεχνία», τώρα που μεγαλώσαμε, μπορεί να αναγνωριστεί ως απομεινάρι της προσκόλλησης στον κανόνα: Η λογοτεχνία λογίζεται καλή, επειδή το λέει η βίβλος, ο Χάρολντ ο Μπλουμ, η αρχή. Είναι, θα έλεγα, ένα εξηγήσιμο σχήμα, που προέκυψε από μια αμφισβητήσιμη ανάγκη (να υπάρξει και σ’ αυτό το πεδίο κάτι που δεν αρμόζει στο πλήθος) και διαδόθηκε από άτομα που είχαν εξασφαλίσει τη θέση τους στην ιδανική πολιτεία. Με όσο τουπέ και να πορεύεται στις κεντρικές λεωφόρους όμως, προσωπικά θα του αναγνώριζα βαρύτητα υπό μία έννοια μόνο: παίρνοντας τη μεγάλη ιδέα, τα διακριτικά μιανής εξουσίας, την έννοια του άξιου (να ξεχωρίσει, να εκπροσωπήσει τη χώρα, να νικήσει), όλα αυτά που κουβαλάει τέλος πάντων, για βαρίδια.

[ απόσπασμα από τα μικρά του yusra #14 ]